Zawsze przy Tobie

śliwka

Złapał się za głowę, zrzucając z niej czapkę, ciągle słysząc jedno powtarzające się zdanie, które buzowało w jego głowie przez cały czas. Czuł prawie fizyczny ból, kiedy coraz bardziej docierał do niego sens słów. Ciągle nie mógł się uwolnić od tych myśli, a może nie chciał? Chociaż ona nie stała już przed nim, chociaż nie patrzyła już na niego swoimi zaszklonymi oczami, chociaż już nie wypowiadała tych słów, on wciąż czuł jej obecność, jej oddech, jej widok. Bał się tak strasznie, jak nigdy w życiu. Bał się, że już na zawsze może zostać tylko jego wspomnieniem.
-Nie, proszę nie. Nie rób mi tego- powtarzał ciągle krążąc w kółko po swoim pokoju.
-Nieeee- wyrwał się krzyk z jego gardła. Tak bardzo pragną, aby wszystko okazało się jakimś idiotycznym snem, jakimś beznadziejnym omamem. Wszystkim tylko nie prawdą, nie rzeczywistością. Pragną tego jak niczego innego w życiu.
Skulił się pod ścianą, twarz skrył w dłoniach i płakał. Po prostu płakał jak małe dziecko. A przecież on nigdy tego nie robił. On nie miał słabości. Był twardy. A teraz? Teraz był jednym wielkim kłębkiem smutku i rozpaczy. Słone łzy toczyły się po jego policzkach.

Długo patrzył w jej ciemne tęczówki. Jeszcze nigdy nie czuł się taki szczęśliwy. Nigdy nie zaznał takiego odczucia, przecież był jeszcze bardzo młody, ale był pewny. Był pewny tylko jednego. I chociaż pierwszy raz wypowiedział te słowa, był ich pewny.
-Kocham Cię- szepną jej do ucha- Kocham nad życie.
Czekał, czekał z niecierpliwością. I teraz kiedy odpowiedziała mu tym samym, mógłby przysiąc na wszystko, że był najszczęśliwszym człowiekiem na świecie

Teraz trzeźwość jego umysłu częściowo powróciła, przynosząc jeszcze większy ból i niepewność. Siadł przed komputerem i uruchomił go. Wszedł do Internetu. Odnalazł wyszukiwarkę. Drżącymi rękoma dotykał klawiatury i wciskał kolejne litery. Wcześniej były dla niego zwykłym hasłem, nic nie znaczącym wyrazem. Teraz każda pojedyncza litera układająca się w te słowo przynosiła ból.

B I A Ł A C Z K A

Enter.

Czytał długo. Coraz bardziej zagłębiał się w szczegóły choroby. Chciał wiedzieć jak najwięcej, jakby to miało jakieś ogromne znaczenie. Jakby miało uratować życie. Uratować życie JEJ.

-Przejdziemy przez to razem. Obiecuje Ci. Będę przy Tobie zawsze- szeptał jej ciągle. Utwierdzał ją cały czas w tym przekonaniu i trwał w nim. Nie okłamał jej.
Był przy niej kiedy choroba jeszcze nie dawała o sobie znać.
Był przy niej kiedy jej organizm powoli osłabiał się.
Był przy niej kiedy słabła, tracił przytomność.
Był przy niej kiedy leżała w wielkim szpitalnym łożu, a koło niej w pogotowiu czekał respirator.
Był przy niej kiedy jej serce przestawało powili bić, ale on był i nie pozwalał by odeszła, nie pozwalał jej odejść.

Poświęcił dla niej wszystko. Karierę, pieniądze na leczenie, czas, całe swoje życie. Ale to nie miało znaczenia. To wszystko było niczym w porównaniu z jej wdzięcznym uśmiechem i bladym uśmiechem. To wynagradzało mu pięć lat życia, które poświęcił JEJ. To wynagradzało cały wysiłek i nie pozwalało mu się poddać.

Płakał znów. Jak dziecko. Patrzył na nią i płakał. Nikt nie jest w stanie opisać co teraz czuł.
Słowa lekarza błąkały się w jego głowie.
Co powiedział lekarz?

WYGRALIŚCIE

To moja pierwsza jednoczęściówka, więc liczę na szczerą opinię Smile

Livin Large ;)

Bardzo mi się podoba. Poza drobnymi literówkami, bardzo fajnie Very Happy

Zaskoczyło mnie zakończenie xD

good_witch

Rzeczywiście.
Zaskoczona końcem.
Ale się zgubiłam.
Kiedy on przychodzi to dopiero się dowiaduje?
Uhm.
No nic.
Na -4/+3.

Konaszefka

Ładne. Dużo uczuć, ale zraziły mnie niektóre błędy, lecz nie będę ich przytaczać. Podobało mi się Very Happy

śliwka

good_with nie za bardzo rozumiem w czym sie pogubiłaś....
nie wiem czy Cię dobrze zrozumialam, ale on się dowiaduje na samym począdku, a reszta (oprócz pochyłego druku) dzieje się potem...
i przepraszam za błędy...szybko pisałam i nie czytałąm tego drugi raz....

Agnes

Bardzo ładnie. Masz talent Smile

Wybacz, że tak krótko, powiedz co mam napisać, to się rozpiszę Wink

śliwka

Agnes...ohhh dziękuję, ale ja i talent?? to dwie różnie żeczy... mogłabyś mi napisać, co jeszcze mogłabym poproawić w moim pisaniu....byłabym Ci wdzięczna:)

Agnes

Zawsze czytaj tekst przed opublikowaniem, unikniesz głupich błędów. I to chyba tyle Very Happy

Jak coś jeszcze zwróci moją uwagę, to Cię poinformuję.
Ale na prawdę myślę, że masz talent. Mogłabym cały dzień siedzieć i bym czegoś takiego nie wymyśliła Wink

Z resztą zobacz moją jednoczęściówkę i porównaj Very Happy

śliwka

szczerze mówiąc napisałam te opowiadanie w pół godziny, bo zaraz miała przyjść do mnie siotra, więc musiałam się spieszyć...
naprawde się cieszę, że podobało Ci się to co napisałam... Smile

))

MaDzia ®

Mnie nie urzekło.. Takie.. hmm.. dziwne.. Ale pomysł ciekawy.. 5 punktow na 10..

śliwka

hie hie są Madziu gusta i guściki, ale dzięki za szczerość...to się zawsze liczy:D

Suzy

Bardzo mi sie podobało Smile

. A jestem pod jeszcze większym wrażeniem, bo to Twoja pierwsza jednoczęściówka. Fajnie, że nie podałaś, który totaki wytrwały, bo każdy może taki być. Tak 3maj

extremalna. · Wysłany: Nie 23:15, 04 Mar 2007 Temat postu:

Nie może być. Pierwsza?
Śliczne! Piekne, podobało mi się!
(Teraz mi sie chyba wszystko podoba?!)
4+

Lola · Wysłany: Nie 12:45, 18 Mar 2007 Temat postu:

Takie… dziwne. Nie wiem, co powiedzieć, bo ani nie jestem na TAK ani na NIE. Białaczka… Temat, który zasługuje na mocniejsze rozwinięcie. Przynajmniej w moim odczuciu. Nie wiedziałam jak się czuła ta dziewczyna, co przeżywała. Środek tekstu, czyli sama walka nie była dostatecznie opisana.
+3

Shadow · Wysłany: Nie 18:21, 18 Mar 2007 Temat postu:

Co prawda mogłaś bardziej to opowiadanie rozwinąć, ale mimo wszystko, podobało mi się. Bardzo ładnie opisałaś uczucia. Co prawda na początku się pogubiłam, ale przeczytałam drugi raz i się odnalazłam Smile

Ładnie

Pozdrawiam

Anja