Chcę tu zostać.

Shadow

Tak, Shadow dostała nagłego ożywienia i już nie chce jej się spać, więc publikuje swoją kolejną twórczość. Tym razem nieco chyba jednak przesłodzoną.
Możecie rzucać czym chcecie, pozwalam Very Happy

Wszystko wokół się zmienia. Nawet Ty. Nasze wspólne marzenia, to my.

Siedzę samotnie na drewnianym pomoście, mocząc nogi w lodowatej wodzie. Myślę, że jesteś obok i delikatnie ściskasz moją dłoń, dając do zrozumienia, że jesteś przy mnie. Ale to tylko zwykłe urojenie. Teraz jesteś tylko wspomnieniem. Kiedyś jednak naprawdę byłeś, istniałeś tylko dla mnie. Mieliśmy wspólne plany, marzenia. My nimi byliśmy. Wciąż pamiętam, jak mówiłeś: Małe i duże problemy, przeżyjemy. Razem wszystko przetrwamy. Nawet złe dni.

Byłeś obok zawsze, kiedy tylko tego potrzebowałam. Umiałeś pocieszyć, gdy było mi źle. O nic nie pytałeś, po prostu przytulałeś mnie mocno do siebie, a ja wdychałam zapach Twoich perfum, cieszyłam się każdym Twym dotykiem, bojąc się, że pewnego dnia odejdziesz i nie wrócisz. I miałam rację. Pewnego dnia odszedłeś, ale nie bez słowa. Wszystko wyjaśniłeś, ale ja do tej pory nie rozumiem. A może jestem potworną egoistką? Chciałam Cię mieć tylko dla siebie, a przecież ty również miałeś swoje prywatne marzenia, swoje życie. Ja byłam tylko jego częścią. Drugą część zajmowała muzyka. Twoja druga miłość. Nie chciałeś wybierać pomiędzy nami, ale w końcu nadszedł ten czas, że musiałeś zdecydować. Wybrałeś tę drugą. Dlaczego? Ktoś Cię do tego zmusił, czy zrobiłeś to z własnej woli? Pewnie nigdy się nie dowiem…

*

- Wciąż Cię kocham, Bill. Choć minęło już tyle czasu, Ty nadal jesteś tutaj, w moim sercu – powiedziała do siebie jasnowłosa, przykładając sobie zimną dłoń do piersi. – I za nic nie mogę Cię stąd wyrzucić.
Westchnęła cicho, wrzucając do wody kolejny kamyk i patrząc na niespokojną taflę jeziora. Mocno objęła się ramionami, energicznie pocierając o nie dłońmi. Tak bardzo tęskniła za jego, choćby najdrobniejszym dotykiem. Chciała, aby był teraz tutaj z nią i przytulił. Bez słowa, tak, jak zawsze…

*

Chcę przy Tobie umierać i rodzić się. Chcę tu zostać i zawsze z Tobą być. Bo bez Ciebie nie mam siły, by żyć.

Tak, Bill. To prawda. Z trudem zaczynam nowy dzień, bez Ciebie przy boku. Gdy się budzę, już nie widzę Twej spokojnej twarzy obok swojej. Już nie wsłuchuję się w Twój ciepły, miarowy oddech. Już nie błądzę opuszkami palców po Twojej twarzy, budząc Cię. Już nie czuję smaku Twych ust, nie czuję ciepła Twoich ramion, które były moim najbezpieczniejszym schronieniem. Dlaczego mi to zrobiłeś?
Wciąż trzymam pod poduszką Twoje zdjęcie, widzę Cię w snach, wierzę, że gdy tylko otworzę oczy, ujrzę nad sobą Twą twarz. Ponownie zajrzę w te roziskrzone, przepełnione troską i miłością, ciemne niczym gorzka czekolada, oczy. Jeśli mi pozwolisz, znów ujmę Twoją dłoń i poprowadzę przez życie. Razem pójdziemy na koniec świata i jeszcze dalej. I już się nie zgubimy, bo znów będziemy razem. Tylko mi pozwól… Daj tylko jeden znak. Wystarczy jedno Twoje skinienie, abym znów była obok Ciebie.

W snach powraca myśl, że tam na dnie został Twój ślad. Głęboko tam, Twoja muzyka we mnie gra. Tam na dnie, został Twój ślad i moja łza, bo świat się pomylił.

Świat się pomylił. Dlaczego los pozwolił, aby odebrano nam nasze marzenia? Gdy Ciebie nie ma obok mnie, tylko morzu mogę zwierzyć się. Jak złamana w głębi jestem tam na dnie… Szukam Twojego śladu, mojej łzy, bo świat się pomylił.
Powiedz, że kiedyś uda się uwolnić duszę mą z uścisku Twoich rąk. Nie chcę tak żyć. Nie chcę żyć bez Ciebie, ale jeśli muszę, to pozwól mi. Nie powracaj w snach, oddaj mi moje serce, które wtedy zabrałeś. Chcę być wolna, chcę nauczyć się żyć bez Ciebie.
*

- Poznaliśmy się jako małe dzieci, byliśmy kochankami, dzieliliśmy nasze sekretne światy. Byłeś moją walentynką, najlepszym przyjacielem. Trzymałeś moją dłoń, a ja trzymałam Twoją. I tak trwaliśmy, pamiętasz? – Szeptała, uśmiechając się pod nosem i przypatrując się swojemu odbiciu w szklanej tafli jeziora.
- Liczyło się to, że byliśmy razem. Niczego więcej nie potrzebowaliśmy. Tylko siebie.

*

Każdy deszcz, każda noc. Nagi księżyc, Twój czuły wzrok. Zapach traw, ciepłe dni. I tę magię ktoś odebrał mi.

Dlaczego ktoś mi to odebrał? Odebrał moje szczęście, zabrał część mojego życia, którą byłeś. Przychodzę tutaj codziennie, z nadzieją, że jeszcze usiądziesz obok mnie, a ja położę głowę na Twoim ramieniu. I znów będziemy razem. Chcesz tego, prawda?

Kto pozna miłość raz, a potem straci ją, inaczej patrzy na życie. Wie dobrze, co to ból. Wie dobrze, co to żal i smutne noce łez. Tęskni i sięga po lustro wspomnień tych dni, w których było tak dobrze im. Słucha serca i słyszy go w nim…

Ja Ciebie też słyszę, Bill i czuję. O, tutaj, w moim sercu.

*

- Widzę, jak przytulasz mnie, widzę, jak nieśmiało dotykasz ust po raz pierwszy, nad nami zapach szczęścia, niezapomniane zdjęcia…
- Jesteśmy znów najpiękniejszą z par – usłyszała za plecami znajomy, melodyjny głos, a chwilę później ciche kroki na drewnianym mostku. Natychmiast odwróciła się, wzrokiem napotykając ukochane, ciemne oczy, w które zaglądała niegdyś każdego dnia. Zawsze znajdowała w nich miłość. A teraz?
- Bill? – Zapytała z niedowierzaniem, a chłopak uśmiechnął się lekko, po czym usiadł obok niej, chwytając w objęcia jej zimną dłoń tak, jak kiedyś. Jednak ona szybko ją wyrwała i spuściła głowę, nucąc dalej.
- Mimo, że te koniec już, kiedyś z tym pogodzę się. Jednak nigdy nie zapomnę ciepła Twoich ust…
- To nie jest koniec, rozumiesz? Nie jest – przerwał, chwytając jej twarz w obie dłonie i zaglądając w te błękitne tęczówki, które pokochał do szaleństwa.
- Nie jest? W takim razie, dlaczego odszedłeś? Dlaczego? Wiesz, jaki ból mi tym zadałeś? Kochałam Cię tak bardzo…
- A teraz, czy wciąż mnie kochasz?
- A, czy Ty kochasz mnie? – Odpowiedziała pytaniem na pytanie, patrząc prosto w oczy, w których znajdowała się odpowiedź. Błyszczały tak, jak dawniej, gdy za każdym razem zadawała to pytanie.
- Tak, kocham Cię i nie jestem w stanie bez Ciebie żyć. Przepraszam, że okazałem się kompletnym idiotą, zostawiając Cię tutaj. Ale wróciłem, bo zrozumiałem, co straciłem. Swój największy skarb – odpowiedział cicho, kciukiem gładząc jej policzek, tym samym ścierając z niego słone krople.
- Bill, ja nie wiem, co powiedzieć…
- Więc nic nie mów. Pozwól mi być przy Tobie. Przy Tobie budzić się, przy Tobie żyć, przy Tobie umierać. Pozwól mi zostać tutaj z Tobą – szeptał, a jedna perlista kropla spłynęła po jego bladym policzku.
- Chociaż czasem mnie ranisz, to i tak wybaczam Ci – uśmiechnęła się przez łzy. I to mu wystarczyło.

*
Chcę tu zostać i zawsze z Tobą być nawet, kiedy będzie źle. Chcę tu zostać, bo bez Ciebie to nie mam siły, by dalej żyć.

Lola

1! Zaklepię xF Komentarz jutro rano przed budą, lub wieczorem po budzie.

Edit:
Och...
Teraz, zdaję sobie sprawę jak piszę do pupy. Mimo, że ckłe, płaczliwe i nie wiadomo jakie jeszcze, nie potrafiłabym tego tak napisać.
Boże... Zawsze mam opory przed czytaniem prac kogoś, kto świetnie pisze. Bo zdaję sobie wtedy sprawę, jak dużo mi do perfekcji brakuje...
I wtedy wszystko ucieka. Wena, chęć pisania... Tak nieświadomie, ale odczuwam brak...
Co mam powiedzieć? Wyjaśniać? Obiecałam, że kolejna moja jednopartówka będzie idealna. Co oznacza, że raczej jej nie będzie... Nigdy. O ile kiedyś myślałam, że jako tako umiem pisać, być może komentarze osób spowodowały to, że ostatnio brak mi wiary w siebie. A to tak naprawdę jest podstawą tego wszystkiego... Uczuć... Myśli... Tego co przelewam na papier. Być może, to o czym marzę lub rozmyślam, jest naprawdę dobre. Tylko ja nie umiem ubrać tego w słowa...

Shadow, przepraszam cię za te moje głupie rozmyślania. A co do oceny... Ty sama dobrze wiesz. Nie muszę tego pisać, czuję, że ty to wiesz.

FuckYou

WOW.

Czy ja już ci mówiłam, że zajebiście piszesz?

Słodkie ale...

podoba mi sie.

I chyba widziałam jąkąś literówkę, ale to dlatego, że chciałam się dopatrzyć błędu, no bo, żeby nie było, no nie?

Wink

Shadow

Oj, Lolka! Przecież Ty też potrafisz pisać i nawet nie zaprzeczaj! Musisz tylko uwierzyć w siebie. Bo ja w Ciebie wierzę i mam nadzieję, że wkrótce ujrzę kolejną jednopartówkę Twojego autorstwa Smile

Lola

Ta... Uwierzyć w siebie...

Shadow

No tak. Ja sobie codziennie powtarzam rano, jak wstaję: Pokaż na, co Cię stać, ile sam jesteś wart, możesz osiągnąc to, o czym od zawsze marzysz.
I to daje mi siłę, aby przetrwać szkołę. Po dwóch dniach chciałam się załamać, ale udało się. Daję radę Smile

Jutro już piątek. Hura xD

No, a póki co, to czekam (nie)ciecierpliwie, aż coś napiszesz Smile

Lola

W sumie mam już pomysł, o czym mogłoby być... Ale weny brak i szczegółów. Wszystko wyssał facet od historii, który zadał 18 stron do wkucia na wtorek.

Shadow

Uch, co za głupek. Ale jak będziesz mieć czas, to rozumiem, że napiszesz?

Lola

Być może...
Tylko wtedy muszę złapać jeszcze odpowiednią wenę. Kwadratowy

Shadow

Ja się postaram cierpliwie poczekać, chociaż to jest bardzo trudne w moim przypadku Very Happy

Lola

Będziesz musiała chyba dłuuugo poczekać. Jestem dopiero w pierwszej gim, i to dopiero po tygodniu, a tyle już mam prac do zrobienia, że normalnie nie wyrabiam.

Shadow

Poczekam, poczekam. Przynajmniej się postaram.
Wiem, co to szkoła, uch. Masa nauki, a szczególnie w liceum. Ale ja muszę zrobić pomiędzy nauką sobie chociaż godzinę przerwy, bo nie wyrobię, uch.

Lola

Ale wiesz co pomaga do wkuwania? Jak zaparzysz sobie gorącą, owocową herbatę siądziesz na łóżku, weźmiesz książkę do ręki i na przemian czytając i pijąc sporo się nauczysz (testowałam to jak uczyłam się historii). Dobra też jest czekolada xD

Shadow

Serio? No, to słuchaj, chyba lecę po czekoladę, bo właśnie muszę usiąść i pouczyć się historii oraz niemiekiego na jutro... a herbartkę też lecę sobie zrobić xD
Dzięki za radę :*

Lola

I co? Pomogło? Mi od dawna pomaga Hyhy

Shadow

Pomogło, pomogło. Tylko na mnie troszkę bardziej działa kawa xD

Lola

Ja kawy nie lubię... Tylko tą na zimno.

Shadow

A, Frappe? Ja ją uwielbiam xD A tak na codzień, to tylko rozpuszczalną z mlekiem i cukrem. Mniam.

Lola

Frappe też jest dobra, lecz pijam inną.

Shadow

Tak, a jaką? A tak na marginesie, to ja kocham Cappucino waniliowe xD

Lola

Kugera, o różnych smakach.

Shadow

Hm... nie znam.

Lola

Bo to tylko w Tesco czasami jest xD

Shadow

Ach, ja Tesco nie odwiedzam xD Pierwszy i ostatni raz w Tesco byłam w Londynie xD

Lola

Ach xD To trochę... daleko.