"Jednak cos usłyszałeś..."

FuckYou

Wzrok przepełniony smutkiem.

"Czuję w sobie gniew
W końcu nadszedł dzień
Czuję w sobie lęk
Bezpowrotnie tracę Cię
Tonę, tonę, tonę, tonę w morzu łez"

Czuła więcej niż piosenkę. Czuła na sobie wzrok. Jego wzrok.

"Ale ty nie słyszysz nic..."

Jedna, czysta łza spłynęła po jej policzku. Ukłoniła się szybko i wybiegła z sali. Ta bezgraniczna pustka, całkowicie ją wypełniała. Od jakiegoś już czasu czuła się...Jakby ktoś spuścił z niej powietrze.
To była już jej wina. To ona wszytko zniszczyła. Nie mogła sobie tego wybaczyć. Wiedziała, że nigdy jej się to nie uda...
*
Dzień przedstawienia...

Szkolne przedstawienie w, którym grała z Billem, dobiegało już do końca. Dla wielu, zmęczonych już, aktorów była to ulga. Lecz jedna, taka samotna osoba na scenie, przygotowywała sie na to. Polonistka, mimo głośnego sprzeciwu, wpisała do scenariusza pocałunek. Co najgorsze...Jej i Billa.
W głębi duszy tak bardzo sie na to cieszyła. To miał być już ostatni raz.

"Czuję w sobie gniew
W końcu nadszedł dzień
Czuję w sobie lęk
Bezpowrotnie tracę Cię
Tonę, tonę, tonę, tonę w morzu łez"

"Ale ty nie słyszysz nic..."

W tym momencie coś w niej pękło. Łzy, jedna, za druga,zaczęły spływać po policzkach. Kątem oka zauważyła tylko, że Bill wstał i podszedł do niej. Delikatnie, odciągnął jej dłonie od twarzy, tak by mógł spojrzeć w oczy.
- Nie chciałaś?- zapytał, cichym szeptem.
- Nigdy. Po prostu nigdy.
*
Widział jej oczy. Przepełnione smutkiem i żalem. Zrozumiał wreszcie. Ona nie chciała. Nie znała go wtedy z tej strony. Usłyszał jej cichy szept.
- Jednak coś usłyszałeś...
- Chyba tak.- odpowiedział i musnął jej wargi. Ta, nie lekko zaskoczona, spojrzała na niego. Uśmiechnął sie lekko.
*
Stanęła na palcach i dotknęła swoimi ustami, jego pełne wargi. Oddał pocałunek. Świat zawirował. Zostali tylko oni.
Delikatne dłonie, ułożone na biodrach, lekko masowały ciało. Gorące języki, tańczyły taniec namiętności. Zimny piercing doprowadzał do szału. Gdyby nie to, że ją trzymał na pewno by upadła. Miłość, namiętnośc i pożądanie wisiały w powietrzu...
*
Głośny aplauz i wiwaty. Ale to już nie było ważne. Liczyli się, tylko oni.

***

Nie bijcie mocno...

P.S. Przepraszam, że takie krótkie...

Lola

Muszę twierdzić, że mi się podobało.
Napisane tak lekko... Tak... Bardzo inaczej.
Z taką iskierką...
Cholera, bardzo mi się podobało. Bardzo.

Shadow

Co prawda krótkie, ale na pewno lepsze od poprzedniej Smile

Postarałaś się tym razem Smile

Ładnie

Annabelle

Mnie tez się podobało, tylko krótkie. Napewno lepsze od poprzedniej Twojej jednoczęściówki. Wink

Lola

Ach, zapomniałam o tym napisać xD
Duużo lepsze od poprzedniej. Ciekawa jestem w jakich odstępach czasowych je pisałaś.

Mała Niewiadoma

O wiele lepsze od poprzedniej. I jak to mówi moja babka od polaka "tendencia wzrostu".

Lola

Dokładnie. Kiedyś znalazłam moje opowiadanie które pisałam w czwartej klasie - koszmar. Gdy to czytałam, po trzech linijkach miałam ochotę zwymiotować. Ale teraz mój styl się jakoś tak uformował i nie jest źle.

Anja

To jest chyba pierwsza jednocześcióka Twoje autorstwa, któa mi się nawet podoba.

Ciekawie, oryginalnie. ale jak sama napisałaś - krótko.

Lola

Co z tego, że którko skoro ładnie? xD

Anja

Jak jest ładnie to odczuwam {ee nie wiem jakie 'u', ale cicho} żal, że się skonczyło ; D

Lola

Dobrze napisałaś, przez otwarte. żal? Może prędzej zawód.

Anja

Ah ta ortografia.

Nie, żal.
Taka ... żal, ze smutkiem.

No dobra może przesadzam, bo to nie jest powód do żalu i smutku, ale chyba wiadomo o co chodzi.

Po prostu trochę szkoda, że już sie skonczyło, ponieważ z chęcią poczytałabym dalej.

Lola

Jednoparty właśnie mają tą taką głupią cechę... każdy chciałby wiedzieć, co byłoby dalej...

Anja

Chociaż jeśli ktoś umie pisąc, to pptrafi zakonczyć tak, ze czytelnik sam woli sobie wyobrazić zakonczenie, bez pomocy autora.
ale to trzeba mieć naprawde talent.

Lola

Fakt. Bardzo często zastanawiam się na dalszą częścią. Taką... moją.

Anja

Własnie.
To czasem działa, a czasem nie.

Zależy jak autor zakonczył pracę.

Lola

Fakt. Nad jakimiś beznadziejnymi (tak kompletnie) to się nie zastanawiam...

Anja

Zwyczajna strata czasu.

Lola

Dlatego zawsze czytam komentarze pod utorem, jak oczywiście są.

Anja

Ja też.
Choc nie zawsze sie z nimi zgadzam.

Lola

No ja też, bo jestem wybredna... Ale jak walnie ci komentarz ktoś zaufany, który wie co to "coś"... Nie jesteś w stanie przejść koło tego obojętnie.

Anja

taa... ; D
znam to.
i wybredna też jestem.
a najgorsze jak zbiorą się takie słit psiapsiól i sobie komentuja słitaśnymi koemnatrzami i sie zahcywcaja jaki to one maja talent.

Lola

Nie o takie mi chodziło Hyhy

Anja

aha. x D

ale takie i tak są beznadziejne. x D

Lola

Fakt. Ale łatwo to rozpoznać, chociażby po nowomowie.