Forum  Strona Główna



 

Językowe nieporozumienie
Idź do strony 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8  Następny
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Strona Główna -> Starsze jednoczęściówki.
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Etinette
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 543
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Śro 22:56, 14 Lut 2007    Temat postu: Językowe nieporozumienie

Moje kolejne opowiadanie z dedykacją dla Ani. Na samym dole zamieściłam tłumaczenie poszczególnych zdań.

Tak bardzo cieszyła się, że nareszcie wraca. Przez te długie miesiące niewyobrażalnie tęskniła. Wszystko nagle straciło barwy, osnuło się szarością. Myślami wciąż była przy nim. Przyjacielu, jedynym takim w jej życiu. Nie zapomniała o tym chłopaku mimo wyjazdu do innego, odległego kraju. Umysł wypełniały wspomnienia. Gdy była przy czarnowłosym i pomagała mu. Wpierała w trudnych chwilach. Jako jedna z nielicznych wierzyła w jego sukces. Później dobierała wraz z nim słowa do kolejnych piosenek. Nie opuściła żadnego koncertu, śpiewając w pierwszym rzędzie. W jej sercu został dokładnie odnotowany każdy jego nieśmiały uśmiech i błysk czekoladowych tęczówek. Miała nadzieję, że nic się nie zmieniło. Bardzo chciała zrobić mu niespodziankę. Zapukać do drzwi tego pamiętnego domu i powiedzieć, że jest przy nim, już na zawsze. Powoli dochodziła do rodzinnego mieszkania. Przekroczyła jego próg i wpadła w objęcia ojca, upuszczając na podłogę czarną torbę. Wtuliła się mocno w ukochanego mężczyznę.
- Sólo tú sabes bien quien soy. – szepnęła z przyzwyczajenia, zapominają, że już jest w swoim mieście. Czuła na sobie pytające spojrzenie. Nie wyjaśniła jednak sensu wypowiedzianych słów. Zamiast tego delikatnie pocałowała rodziciela w policzek. Z przepraszającym uśmiechem wyplątała się z jego objęć. Szybko chwyciła walizkę i podążyła w stronę schodów. Po pokonaniu kilku stopni doszła do swego pokoju. Rozkoszowała się niezmienionym widokiem.
Wszystko było takie same. Ściany o kremowo-beżowym kolorycie z domieszką brązu. Pamiętała jak kłóciła się z rodzicami o te ciemne akcenty. Dopiero po długim namyśle zgodzili się na to. Pozwolili jej samej urządzić swoje królestwo. Dostała pieniądze i ruszyła w podróż między sklepowe półki. Wybierała każdy szczegół. Drewniane, duże łóżka, satynową, złotą pościel. Nawet zasłony o czekoladowo-herbacianej barwie. To był jej świat, taki oderwany od rzeczywistości. Najpiękniejszy okazał się dla niej zachwyt w oczach rodziców, kiedy ujrzeli prostotę zmieszaną z zawiłymi wzorami. Każdy przedmiot świetnie współgrał z resztą, tworząc niepowtarzalną całość. Miała do tego dar, wszyscy jej o tym mówili.
Zmęczenie dawało o sobie znać. Po długiej podróży postanowiła odpocząć, tylko na chwilę. Kilka godzin snu pozwoliło uspokoić podekscytowane zmysły. Wstała jak nowonarodzona. Zapragnęła przejść się uliczkami miasta, tak po prostu bez powodu ani celu.
Powoli kroczyła przed siebie podziwiając krajobraz. Lato ślicznie zdobiło różnymi kolorami ziemię. Z podziwem oglądała majestatyczne, zielone drzewa. Wsłuchiwała się w cichy szelest liści. Pozwalała, aby wiatr rozwiewał jej brązowe włosy i unosił sukienkę. Szukała ukrytych alejek, w których niegdyś zaszywała się przed wszystkimi. W końcu niespodziewanie na kogoś wpadła. Nic dziwnego skoro nie obserwowała drogi. Niechętnie uniosła wzrok, aby przeprosić za swoją nieuwagę. Gdy zobaczyła wysokiego osobnika przed sobą, uśmiechnęła się. Czuła jego przyspieszony oddech na swojej szyi. Jej włosy rozrzucone były na jego skórzanej kurtce. Niesforne, czarne kosmyki przesłaniały mu oczy o odcieniu czekolady. Taki właśnie pozostawał w jej myślach. Spotkała go, więc chciała porozmawiać. On jednak wyminął ją tylko, odszedł.
Coś w niej pękło, nie poznał jej. Tyle razem spędzonych chwil. Wspólne marzenia, obietnice. To wszystko przepadło. Sława zabrała mu pamięć? Nie mógł, przecież wymazać jej z serca. Tyle razy powtarzał, że zawsze będzie przy niej. Ich drogi się rozeszły, bo musiała wyjechać. Jednak ona nadal o nim śniła, a on? Zawsze łączyła ich specyficzna więź. Kochała go, choć wolała o tym nie mówić. Bała się jego reakcji, nie chciała stracić przyjaciela. Wierzyła, że kiedy wreszcie ponownie go ujrzy, będą nierozłączni. Teraz zobaczyła błąd w swym rozumowaniu. Nie mogła pojąć, dlaczego zapomniał. Czyżby on nie czuł do niej tego samego? Jedna łza spłynęła po jej policzku, błyszcząc w promieniach słońca. Musiała mu przypomnieć o swoim istnieniu. Nawet wiedziała jak to zrobić.
Myślał o dziewczynie, która zakłóciła mu spokój. Zielone oczy z nutką bursztynowego blasku przyciągały. Długie, sięgające pasa włosy uwodziły. Przyzwyczaił się do takiego widoku. Szczerze mógł ją zakwalifikować do grona swoich fanek. Wyglądała jak jedna z nich i zdradzała nawet takie syndromy. Stanowczo przypominała kogoś, kto wyczekiwał na autograf. Coś jednak nie dawało mu spokoju. Jakiś głos podpowiadał, że to przekonanie jest nieprawdziwe.
Dalej przemierzał opustoszałe dróżki, aby dość do ulubionej ławki. Lekko drgnął, gdy usłyszał dźwięk telefonu. Zniecierpliwiony przeszukał dokładnie kieszenie, aby odnaleźć zgubę. Szybko odczytał otrzymaną wiadomość i na chwilę przystaną. Cóż do diabła mogło znaczyć „Que Hiciste?”. Nie znał nadawcy ani jego intencji. Pojęcia nie miał skąd dana osoba go zna i czego od niego chce. Dziwne, już kiedyś widział informację w podobnym języku, a może mu się wydawało?
Siedziała samotnie na swoim łóżku. Głowę wtulała w miękką poduszkę osuszającą jej łzy. W ręku trzymała drobne urządzenie, wciąż zerkając na jego wyświetlacz. Minęły dwie godziny, a on nie odpisał. Nie zrozumiał, nie skojarzył. Była głupia, nigdy jej nie potrzebował, nie nosił w sercu. Po prostu udawał. Ta przeklęta popularność i zachcianka jej mamy. Może gdyby nie to byliby szczęśliwi? Spróbowała jeszcze raz, wierzyła, że on w końcu ją rozpozna. Nie mogło być inaczej.
„Ayer los dos soñabamos con un mundo perfecto.”. Następna wiadomość, której nie potrafił rozszyfrować. Ktoś wyraźnie grał mu na nerwach, a może chciał przekazać coś ważnego? Nie to niemożliwe. Gdyby tak było napisano by do niego normalnie, tak żeby zrozumiał. Powoli zaczynała go irytować ta sytuacja. Zdania od anonimowego osobnika, który poniekąd go intrygował. Miał jakieś dziwne przeczucie.
Po raz kolejny nie otrzymała odpowiedzi. Nadzieja przestała się tlić. Oczami wyobraźni widziała jak chłopak szczęśliwy pisze do niej kilka miłych słów powitania. Jednak to tylko fałszywe wyimaginowanie. Jak mógł tak ją zranić. Wymazać ze swojego życia. Specjalnie użyła swojego znaku rozpoznawczego. Dobrze wiedział, że wyjechała do Hiszpanii ze względu na kaprys rodzicielki. Kilkakrotnie pozdrawiała go stamtąd w tym języku, ale on nie pamiętał. Jego postawa, te wiecznie powtarzane kłamstwa teraz bolały. Zdając sobie sprawę z tego, że żyła w fałszu zasnęła. Sen nie przynosił ukojenia, był niespokojny. Co chwilę otwierała powieki, mając przeświadczenie, że on jest obok. Jednak to nie była prawda. Gdy tylko zauważyła, że czerń nocy odeszła, wyszła. Ze smutkiem w oczach przysiadła na jeden z ławek, tej, którą uważał za swoją. Rozgoryczona przelała swój żal na klawiaturę ściskanego przy sercu telefonu.
Leżał na kanapie, wpatrując się w biel sufitu. W myślach rozpamiętywał ostatnie, dziwne informacje, które otrzymał. Gdy usłyszał charakterystyczny sygnał, jak oparzony powrócił do pozycji pionowej. Niepewnie chwycił brzęczący aparat i odczytał kolejną nowinę, na sam początek dnia. „Mañana ni siquiera habra razones para odiarte.”. Miał już tego dość. Koniecznie chciał poznać osobę, która zasypywała go tak zbędnymi słowami. Czy ten ktoś nie mógł dać mu spokoju? Ta niewiedza wyprowadzała go z równowagi. Jak w ogóle, można było bez przedstawienia się i podania powodu, tak po prostu do niego pisać? Teraz te litery wypełniały jego umysł i nie chciały go opuścić. To było bez sensu. Jakieś tajemnicze teksty przysyłane zbyt często. Po, co ktoś miałby to robić? Zamiast się zadręczać i udowadniać sobie braki w wiedzy wolał ostatecznie uznać to za nieudane żarty.
Była zdesperowana. Chciała, żeby dowiedział się, że ona jest w mieście. Pragnęła usłyszeć z jego ust, że zapomniał, skreślił ją. Przypomniała sobie istotną rzecz, kiedyś uczyła go łaciny. Sama fascynowała się tym językiem. Tym razem miała pewność, że zrozumie.
Kolejny denerwujący dźwięk skutecznie przerwał mu nieudolne próby napisania piosenki. Drżącymi ze zdenerwowania dłońmi chwycił leżący obok telefon. Z przejęciem odczytał parę słów „Gaudia principium nostri sunt sape doloris.” i nagle wszystko stało się jasne. Szklanka z herbatą, którą trzymał w lewej ręce, wypadła roztrzaskując się o podłogę. Potłuczone kawałki lśniły na parkiecie, przypominając jego duszę. Wstrzymał oddech. Jak mógł nie skojarzyć tak prostych faktów. Ona próbowała mu powiedzieć, że jest. Z westchnieniem wypuścił powietrze z płuc. Z trudem przypomniał sobie o konieczności oddychania. Nie mógł uwierzyć we własną głupotę. Brązowowłosa czekała na znak, którego on jej nie dostarczył. Myślał o niej nieprzerwanie, ale nie spodziewał się, że wróci. Stąd wynikło to całe nieporozumienie, które ona zapewne źle odebrała. Wystukał jak tylko mógł najszybciej znaną na pamięć sentencję.
Cichy odgłos dobiegł do jej uszu. Wiedziała, że to on. Z wahaniem spojrzała na wyświetlacz. „Verae amicitiae sempiternae sunt.” Takie piękne, ale nie do końca prawdziwe. Łzy nagle napłynęły do oczu, utrudniając widoczność. A więc jednak, nie była mu tak całkowicie obojętna. Nadal wkradała się niepewność o to, co powinna zrobić. Próbowała się zdecydować wracając do domu. Będąc na miejscu przysiadła w wygodnym fotelu, podkuliła nogi i oddała się potokowi myśli.
Nerwowo stukał w blat stołu, próbując przyspieszyć czas. Minuty mijały tak wolno, a on czekał. Zupełnie tak samo jak niedawno ona. Teraz rozumiał te częste upomnienia. Nagle zatęsknił za melodią wydobywającą się z głośników tej przeklętej maszyny. Nie mógł znieść tej dziwnej atmosfery. W końcu upragniona muzyczka przerwała ciszę. „Post festum.” Krótkie, zwięzłe, niemożliwe. Zabolało, to nie mogło być prawdą. Nie wyszło spod jej rąk. Może nie wykazał się twórczy i bystrym myśleniem, ale nie miała prawda tak go potraktować. Chociaż patrząc na to z drugiej strony. W mgnieniu oka rozwiązał kolejną zagadkę. Widział ją, to ona na niego wpadła. Nie zareagował, zostawił ją, nie poznał. Postawiła, więc sprawę odpowiednio, a on znowu wszystko zaprzepaścił. A może nie? Chwycił kurtkę, a wybiegając z domu napisał wiązankę prosto z serca.
Cicho się zaśmiała widząc to połączenie, wyświetlone przed oczyma. „Errare humanum est. Fortuna coeca est. Komm und rette mich. Hilf mir fliegen. Ich bin nicht ich wenn du nicht bei mir bist.“. Zawsze, kiedy brakowało mu zagranicznych zwrotów radził sobie w ten oryginalny sposób. Westchnęła przeciągle. Nagle postanowił uwodzić ją na ckliwe teksty. Nawet nie przeprosił, nie przyznał się do błędów. Znał ją jak nikt inny. Powinien zadawać sobie sprawę z tego, że jego wrodzony urok na nią nie działa. Przymknęła oczy zastanawiając się, co teraz robi. Oparła głowę na skraju biurka, tym samym obracając fotel w jego stronę.
Wiatr tańczył między jego włosami, które przesłaniały mu drogę. Co chwilę wpadał na jakiś ludzi, wypowiadając niewyraźne przeprosiny. Słyszał głosy przywołujące go do porządku, ale nie zwracał na nie uwagi. Teraz toczył walkę o swoje życie. Kochał tą dziewczynę, ale nigdy się do tego nie przyznał. Za dużo dla niego znaczyła, aby teraz się poddał, stracił ją. Wszystko sprzysięgło się przeciwko niemu. Deszcz zaczął powoli opadać na ziemię. Kolejne krople wsiąkały w jego ubranie, ziębiąc go doszczętnie.
Usłyszała ciche pukanie do drzwi. Niechętnie poderwała się z dziwnej pozycji. Doszła do korytarza, otworzyła, przeżyła szok. Stał tam. Przemoczony, skruszony, niepewnie uśmiechnięty. Wodne kryształki spływały z jego włosów, znacząc na twarzy zawiłe wzory. Ręce lekko drżały, podobnie jak rozchylone usta. Wyglądał tak jakby wahał się czy podejść. Ona zrobiła krok w przód. Od razu zaczęły muskać ją opadające niebiańskie łzy. Zawsze je lubiła, niewiarygodnie koiły. Chłopak nabrał pewności. Zbliżył się, opuszkami palców przejechał po jej dłoni. To wywołało przyjemne dreszcze.
Nie był przekonany, co do tego jak ona to przyjmie. Chciał nareszcie pokazać własne uczucia. Delikatnie dotknął jej ust. Poznawał ich smak z wielką namiętnością. Piękny widok ich złączone wargi, mieszające się oddechy, splecione palce i jej łzy łączące się z deszczowymi kroplami.

Tłumaczenie:
Sólo tú sabes bien quien soy. - Tylko ty dobrze wiesz, jaka jestem.
Que Hiciste? - Co zrobiłeś?
Ayer los dos soñabamos con un mundo perfecto. - Wczoraj we dwoje śniliśmy o świecie doskonałym.
Mañana ni siquiera habra razones para odiarte. - Jutro nie będę nawet pamiętała powodów dla których cię nienawidziłam.
Gaudia principium nostri sunt sape doloris. - Wielka radość jest często początkiem naszego cierpienia.
Verae amicitiae sempiternae sunt. - Prawdziwe przyjaźnie są wieczne.
Post festum. - Dosłownie: Po uroczystości. Tutaj chodziło o sens bardziej przenośny: Spóźniać się.
Errare humanum est. - Błądzić jest rzeczą ludzką.
Fortuna coeca est. - Los jest ślepy.
Komm und rette mich. - Chodź i ratuj mnie.
Hilf mir fliegen. - Pomóż mi latać.
Ich bin nicht ich wenn du nicht bei mir bist. - Nie jestem sobą, gdy nie ma cię przy mnie.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Shadow
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 1324
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z miejsca, w którym jestem tylko ja.

PostWysłany: Czw 10:11, 15 Lut 2007    Temat postu:

Na początku chciałam Ci bardzo podziękować za dedykację. Wiesz już, że to opowiadanie mi się bardzo podoba. Niesamowity pomysł i Ty dziewczyno uważasz, że masz złe pomysły?
Nic dodać, nic ująć. Bardzo mi się podobało Smile


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Annabelle
Mistrz pisania;)



Dołączył: 01 Lut 2007
Posty: 233
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: ...wiesz, że ja dziewica?

PostWysłany: Czw 16:25, 15 Lut 2007    Temat postu:

No no. Wywarłaś na mnie pozytywne wrażenie. Bardzo mi się podobało, po za małymi błędami.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Suzy
Poczatkujący



Dołączył: 16 Lut 2007
Posty: 20
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: bierze się miłość?

PostWysłany: Sob 17:53, 17 Lut 2007    Temat postu:

Trochę długie, ale podobało mi się. Ładnie opisałaś emocje i uczucia. Oby tak dalej

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
yuna
Poczatkujący



Dołączył: 01 Lut 2007
Posty: 14
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z piekła rodem

PostWysłany: Wto 13:12, 20 Lut 2007    Temat postu:

NIby takie zwyczajne, a takie oryginalne.
Troszeczkę utrudniało czytanie to, że za każdym razem trzeba było zjeżdżać w dół tekstu, żeby przeczytać tłumaczenia.
Poza tym, to wszystko w jak najlepszym porządku Smile


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Lola
MODERATOR.



Dołączył: 07 Lut 2007
Posty: 1905
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Kraków

PostWysłany: Nie 13:18, 18 Mar 2007    Temat postu:

Oj, oj, oj... Lolka nie może wyjść z podziwu... Jeszcze jeden wdech, a może dwa… śliczne, piękne, cudowne, fantastyczne…, Mimo, że tak proste, takie oryginalne i mające TĄ nutkę…
Brr, jeżeli to jest to sen, to ja nie chcę się budzić.
wielkie sześć z plusem


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Anja
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 19 Maj 2007
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z piekła rodem ;D

PostWysłany: Czw 22:13, 14 Cze 2007    Temat postu:

Podobalo mi się.

Tyle.

{bo odjęło mi mowę}


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Etinette
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 543
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Nie 20:28, 17 Cze 2007    Temat postu:

Dziękuję serdecznie za takie oceny, nie spodziewałam się, ze wywrze to na Was takie hmm... pozytywne? wrażenie

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Anja
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 19 Maj 2007
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z piekła rodem ;D

PostWysłany: Pon 13:47, 18 Cze 2007    Temat postu:

jak najbardziej pozytywne Smile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Etinette
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 543
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 14:02, 18 Cze 2007    Temat postu:

A to się cieszę, że pozytywne, bo ja sama, co do tego pomysłu nie byłam pewna.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Lola
MODERATOR.



Dołączył: 07 Lut 2007
Posty: 1905
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Kraków

PostWysłany: Pon 20:48, 18 Cze 2007    Temat postu:

No nie. Jak nie mogłaś?! Pomysł jest świetny.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Etinette
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 543
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 20:59, 18 Cze 2007    Temat postu:

A dziękuję, ale ja nie byłam pewna czy to przejdzie.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Anja
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 19 Maj 2007
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z piekła rodem ;D

PostWysłany: Pon 21:14, 18 Cze 2007    Temat postu:

Ale jak widzisz, okazało się, że wszystkim się podoba Smile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Etinette
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 543
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 21:16, 18 Cze 2007    Temat postu:

I z tego się cieszę, znaczy sprostowanie, podoba się tym, co czytali, ale mnie nie, jak zawsze zresztą.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Lola
MODERATOR.



Dołączył: 07 Lut 2007
Posty: 1905
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Kraków

PostWysłany: Pon 21:29, 18 Cze 2007    Temat postu:

Musisz to zaakceptować, podobnie jak siebie. I zobaczysz, potem będzie z górki.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Etinette
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 543
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 21:32, 18 Cze 2007    Temat postu:

Ja jestem tak samokrytyczna, że nic, co moje mi się nie podoba, a szczerze mam jeszcze około 10 jednoczęściówek, ale żadej tu nie zamieszczę, ot, co.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Lola
MODERATOR.



Dołączył: 07 Lut 2007
Posty: 1905
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Kraków

PostWysłany: Pon 21:43, 18 Cze 2007    Temat postu:

Musisz się sama siebie dowartościować. Umieść, a my je ocenimy.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Etinette
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 543
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 21:45, 18 Cze 2007    Temat postu:

Nie ma po, co umieszczać, bo się nie nadają. Musiałabym napisać coś nowego, a ostatnio mi to kompletnie nie wychodzi.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Anja
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 19 Maj 2007
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z piekła rodem ;D

PostWysłany: Pon 21:49, 18 Cze 2007    Temat postu:

ale daj innym ocenić. wtedy będziesz miała pewność czy jest naprawdę złe, jeśli tak, to damy Ci wskazówki, żebyś napisała jeszcze lepsze Smile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Etinette
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 543
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 21:51, 18 Cze 2007    Temat postu:

Ja wiem, co poprawić na pewno muszę, a nie skazywać na czytanie takich bzdetów nie ma sensu tracić czasu.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Anja
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 19 Maj 2007
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z piekła rodem ;D

PostWysłany: Pon 21:55, 18 Cze 2007    Temat postu:

no ale zobacz, my też na tym skorzystamy. nauczymy się na Twoich błędach, po za tym jestesm pewna, że jesli pokazałybysmy Tobię inną stronę tego co napiszesz, dostrzegałbyś wiele innych aspektów. I tych zły, jak i zarówno tych dobrych. Smile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Etinette
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 543
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 21:58, 18 Cze 2007    Temat postu:

Dobra, dobra zobaczymy, może masz dar przekonywania, ale ja jestem strasznie uparta Shadow coś o tym wie.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Anja
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 19 Maj 2007
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z piekła rodem ;D

PostWysłany: Pon 22:02, 18 Cze 2007    Temat postu:

też jestem uparta i lubię postawić na swoim
wiec tak szybko sie mnie nie pozbędziesz ; D
a swoją drogą, to ja u Pani na blogu byłam.
I czemu notki tak dlugo nie ma co, he?


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Etinette
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 03 Lut 2007
Posty: 543
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 22:05, 18 Cze 2007    Temat postu:

No blogu u mnie byłaś, no proszęVery Happy Tam na górze jest takie objaśnienie tajemnicze, a ponadto to nic mi nie wychodzi mam połowę notki i już, nic nie umiem dopisać, ot, co. Normalnie rzucę tą robotę.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Anja
Przyjaciel:)
Przyjaciel:)



Dołączył: 19 Maj 2007
Posty: 471
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: z piekła rodem ;D

PostWysłany: Pon 22:06, 18 Cze 2007    Temat postu:

Nie... bardzo mi się podobało Smile i znalazłam jeden znajomy post

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Strona Główna -> Starsze jednoczęściówki. Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Idź do strony 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8  Następny
Strona 1 z 8

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
deox v1.2 // Theme created by Sopel & Download

Regulamin